Lid sinds: 16 december 2012 (38 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Het museum heeft verschillende zalen. Ik loop via Rembrandt en van Gogh naar Mondriaan. Veel is flitsend in beeld gebracht, oren en ogen krijgen het flink te verduren. In een gangetje wordt naar een rariteitenkabinet gewezen. Het is er donker en slechts af en toe flikkert er een lampje aan. Ik zie het gebeeldhouwde gezicht van Faber. Als het licht […]
We verhuisden op afstand. Wonen in de ene plaats en instructies geven aan de werklui elders. In het oude thuis vulden we massa’s dozen. Het eind was in zicht: de vloer zou worden gelegd, en de dag erna kwam de verhuizer. En toen werden we gebeld: het was te koud in huis, dus de vloer kon pas een dag later […]
Kometen die zichtbaar zijn door telescopen, met een periscoop de omgeving op een ander niveau kunnen zien, de samenstelling van een ster bekijken door een spectroscoop: het duizelt me. Ik voel me aards en wil graag laag bij de grond blijven. Ik heb grote bewondering voor de mensen die dit soort natuurkundige kennis bezitten. Vanaf de eerste dag dat ik […]
Onlangs zag ik een film over een Palestijnse arts, die in Israël kinderen opereert. Kinderen zijn kinderen zijn, vindt hij, waar zij ook geboren zijn. Zijn vredelievendheid wordt zwaar op de proef gesteld: hij verliest drie dochters. In al zijn verdriet heeft hij de moed om te blijven zeggen dat je geweld niet met geweld moet beantwoorden. Na de film […]
Er komt geen divan aan te pas. Maar het is ook geen professionele kille ruimte. Alsof je een woonkamer binnenstapt, zo voelt het meer. De stoelen zijn weer wel wat je verwacht: diepe, donkerbruine clubfauteuils. Ik kom er al jaren, helaas, maar het is ook goed voor me. Mijn psychische leed is nog steeds niet overwonnen. Dat ligt niet aan […]
Het deed gewoon zeer, met lopen dan. Tot ik bijna van de trap viel om mijn voetzool te ontzien. De huisarts vond het wel iets voor het ziekenhuis. Een foto, daarna kwam de orthopeed, een arts-assistent. Hmmm, onduidelijk verhaal, de foto moest worden overgemaakt. Daarna was het wachten op de baas zelf. Die hield een kort gesprekje. Het was vervelend, […]
Ik ging naar het gymnasium. We werden afgesplitst en deden sommige vakken nog met de atheneumleerlingen, nooit meer iets met havisten. Ik vond die wel een beetje stoer, ik zag ze roken op het schoolplein. En ze durfden te spijbelen, een keer met de hele klas tegelijk nog wel. Maar waarom kregen zij andere vakken dan wij? Waarom moesten zij […]
Ik vind het eigenlijk wat aanstellerig, iemand die niet tegen smakken door een ander kan. Het blijkt een serieuze afwijking, al staat ze nog niet in de stoornissen-bijbel. Er moet vast nader onderzoek naar worden gedaan voor een proefschrift. Oké, meer menens dan ik dacht. Onlangs kwam ik een broertje van deze stoornis tegen: misokinesie. Letterlijk vertaald als ‘haat tegen […]
De bakfiets leerde ik kennen toen ik met mijn vriendje verhuisde. Ik vond dat ding er stoer uitzien, maar kreeg hem nauwelijks aan de praat. Te zwaar trappen dus. Toen ik moeder werd, moesten we verzinnen hoe we ons kind gingen vervoeren. Zonder auto was dat best een gedoetje. Uiteindelijk heeft de kleine meid in een soort buidel (‘de banaan’) […]
Inderdaad, we leven in een vrij land. We mogen zeggen wat willen. Vrijheid van meningsuiting is een groot goed. Al ben ik meer voor een vrijheid van gedachten, die doen namelijk niet zo’n zeer. Ik weet het, dit is een glad ijs-tekst. Voor je het weet glijden we af naar dictaturen. Erg vaak roept Amnesty International op om protestacties te […]
