Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Mijn vader was onze familieklusser. In zijn jonge jaren kluste hij samen met zijn broer en zwager in de huizen van familie en bekenden. Zo verdwenen onze schuifdeuren, en ontstond er een boekenkast van schrootjes. Ook onze trap kreeg een schrootjeswand. Dat was zijn trots. Toen hij jaren geleden ’s nachts met spoed naar het ziekenhuis moest worden gebracht vanwege […]
De oudjes deden het nog het beste. Maar het mocht niet baten: we liggen eruit. Sinds 1984 niet meer voorgekomen, lees ik in de krant. Bij voetbal ben ik altijd weer chauvinistischer dan ik van mezelf weet. Ik blijf maar hopen dat ze alsnog winnen, al is het maar net. Ik moet eerlijk bekennen dat ik een aantal spelers niet […]
Haar antwoord was wat weifelend: “Tja, kinderen, ik weet het niet hoor…”. Ze vertelde over wat ze gezien had bij de zus van haar ex. Hoe daar ruzie was geweest om de kinderen na een scheiding. Hoe er letterlijk om die kinderen was gevochten, nog wel op het schoolplein. Ik gaf haar tijd. Na twee jaar was ze zover: ons […]
De huisarts luistert aandachtig, en zegt dan bemoedigend: “Nee hoor, mevrouw, ik hoor helemaal niets bijzonders.” De stethoscoop wordt opgeborgen, en het consult afgehandeld. Buiten twijfelt ze of ze meteen haar lief zal bellen, omdat alles goed is met haar hart. Ze doet het niet. Traag fietst ze terug naar huis. Natuurlijk is het fijn dat de ritmestoornis niet teruggekeerd […]
Achteraf gezien was het voorspelbaar. Ze was eigenlijk op de oude voet verder gegaan in haar nieuwe baan. En dus was het in korte tijd net alsof ze er al heel lang werkte. Waren collega’s enthousiast over haar inzet en uitstekende inzichten. Intussen verzamelde zij de stress van het onderhuidse “ik-kan-het-niet” gevoel. Dat tot uitbarsting kwam bij een nieuwe klus, […]
Mijn voormalige schoonvader wist het zeker: “als de Russen komen, dan hakken ze je kop eraf!” Hij was een slachtoffer van de Koude Oorlog. De vijand was duidelijk: die rot-communisten. Ik heb nooit gesnapt waarom we zo snel na de Tweede Wereldoorlog weer een nieuwe vijand creëerden. In mijn jong-volwassen jaren ging het over de neutronenbom. Een uitvinding die gebouwen […]
Toen ze haar geliefde leerde kennen, was ze zwaar onder de indruk van de wilskracht. Wat was dat een zeer resoluut type! Bij haar bestond elk besluit uit eindeloze afwegingen. Zo herinnert ze zich de aanschaf van haar bed. Terwijl zij alle winkels afstruinde, voelde ze het onbegrip: “Waarom niet het eerste bed kopen, dat was toch precies wat je […]
Ze heeft het van haar moeder. Eindeloos bekijkt ze websites, informeert ze bij handige vrienden en bekenden, en vergelijkt ze aanbiedingen. Nee, een mobiel is niet zomaar gekocht. Het doet me denken aan de eerste aankoop die mijn geliefde ging doen in mijn bijzijn. Ze zocht een tweepersoonsbed. In de eerste winkel zag ze een geschikte kandidaat. En waar ik […]
Zo ben ik nu eenmaal. Ik gebruik graag veel woorden. Ik praat graag, heel snel en met veel enthousiasme. Ik kan dus snel informatie overdragen. Desgewenst wil ik mijn snelheid wel wat aanpassen, maar in mijn hoofd buitelen de associaties. Als ik luister, borrelen ze alweer op. Op de cursus voor oudere werklozen hoor ik dat mijn presentatie beknopter moet. […]
Het huisje was klein, maar ik voelde me de koning te rijk. Na een relatie van bijna tien jaar was ik weer alleen. Ik woonde eerst weer in, een soort crisisopvang. Daarna een kamer in een studentenhuis. Leuk, maar ik was bijna dertig, en de fase van de vieze keukens en gedeelde douches voorbij. Toen kwam het schattige eenpersoonshuisje vrij, […]
