Schrijver
lisette
Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van lisette
Ik heb het schrijven herontdekt. Vroeger zei ik altijd dat schrijfster wilde worden, maar ik nam een omweg via de psychologie, het beleidswerk, het moederschap en het onderwijs. Ben nu 'sadder, but wiser', en geniet elke week van het schrijven van de 120 woords-columns! Ik ga op naar de 300e!
Geschreven stukjes
23 maart 2015 | 120w | 3 reacties
Het woord is als een liefdesbaby ontstaan. De twee heel verschillende partijen staan boven de wieg gebogen. Ze grijnzen de kleine nakomeling liefdevol toe. Beiden zien hun idealen erin verwezenlijkt. De selfmade man en gelijkheidsmantra ineen: zelfredzaamheid. Ik zie alleen maar het gif dat ze met dit begrip de samenleving inspoten. Hoe een bejaarde man terug naar huis moet, omdat […]
16 maart 2015 | 120w | 2 reacties
Als kind kwam ik er nooit. Hotels, dat was iets voor rijke mensen. Wij waren gewoon, en vonden campings iets voor weer andere soorten mensen. Ik heb lang niet geweten wat mijn klasse was. Totdat iemand venijnig opmerkte dat ik dan dús een middenklasse-kind was. Het venijn werd verklaard door haar arbeidersklasse-achtergrond. Het fenomeen van een minibar is me dus […]
10 maart 2015 | 120w | 3 reacties
In mijn vroegere werk bestreed ik huiselijk geweld. Het was in het begin vooral een zaak, en later een baan, voor vrouwen. Niet allemaal lesbisch, zoals de buitenwereld wel eens dacht. Lange tijd was ik zelfs de enige lesbo in het team. In latere jaren maakten ook mannen hun entree. We bekeken hen aanvankelijk met enige scepsis: waarom waren zij […]
4 maart 2015 | 120w | 5 reacties
Toen mijn vriendin en ik aan kinderen wilden beginnen, kregen we vaak ongevraagd commentaar. Zouden ze niet een vaderfiguur missen in hun leven? Ze zouden er mee gepest kunnen worden. Wat deden we hen eigenlijk bij voorbaat aan? Toen onze dochter werd geboren, veranderde het commentaar wat van toon. Sommige vrouwen spraken zelfs hun jaloezie uit naar ons: “Twee moeders, […]
28 februari 2015 | 120w | 2 reacties
We hebben er vaak strijd over. Volgens haar ben ik altijd op zoek naar mijn gelijk, en het laatste woord. Ik wals met mijn verbale kracht over haar heen. Ik zie dat anders: haar zwijgen maakt mij gek. Ik probeer om steeds langer terug te zwijgen. Of ik bedenk alvast wat zij vast gaat zeggen, en bereid me daar op […]
17 februari 2015 | 120w | 4 reacties
Het was voor mij als kind de gewoonste zaak van de wereld. We werden opgehaald door de vrachtwagen van mijn vaders werk om op vakantie naar zee te gaan. Wij zaten achterin, bovenop de hutkoffers en naast de fietsen die we allemaal meenamen. Gewoon los, zonder veiligheidsgordels of helmen. We liepen gewoon door die grote overdekte laadbak, en keken door […]
12 februari 2015 | 120w | 3 reacties
Ik denk dat mijn ouders het bij onze opvoeding vonden horen. Leren hoe het ook anders kon. Een lesje in onthaasting avant la lettre. Ze namen ons mee naar een klooster in de buurt van onze woonplaats. In mijn herinnering droegen ze er van die ruw-juten kleren, met een touw om hun middel. We maakten een afspraak om een rondleiding […]
6 februari 2015 | 120w | 2 reacties
Het kwam toevallig ter sprake, in de nazit van een netwerkgesprek. Hij bleek zelf ook van schrijven te houden. Ik vertelde hem over mijn cursus ‘columns schrijven’, en mijn enthousiasme daarover. En zo kwam ik terecht op het forum van 120W. Ik vond het vooral een uitdaging om binnen de gegeven beperking te blijven. Mijn oorspronkelijke columns waren namelijk minstens […]
28 januari 2015 | 120w | 2 reacties
Een hele poos was het rustig aan mijn kledingfront. Ik kocht kleren en droeg ze. De laatste jaren betrap ik me steeds vaker op wisselende outfits en stijlen. Toen ik vijf jaar geleden het HBO-wereldje instapte, kocht ik verschillende setjes nieuwe kleren. Ik was er van overtuigd dat deze pasten bij mijn nieuwe professie. Helaas werd ik na vijf weken […]
19 januari 2015 | 120w | 1 reactie
Mijn tante Ans kwam uit een ander leven. Ze woonde met haar ongetrouwde zuster Miep op stand in Maassluis. Ze was eigenlijk de tante van mijn moeder. Haar andere zus Bets (mijn oma dus) was namelijk getrouwd met mijn opa. Oma zelf heb ik nooit gekend, ze was al overleden voordat mijn moeder mijn vader ontmoette. Ze is haar altijd […]