Lid sinds: 16 december 2012 (38 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Alex tegen Max, vijftien jaar geleden: “Het volk, daar zwaaien wij altijd naar. Maar je moet het doen als mijn moeder, je moet echt leren wuiven. En glimlachen, alsmaar glimlachen. Maar dat kun jij heel goed. Zelfs al zeg je vreselijke dingen. Zoals dat ik een ‘beetje dom’ heb gedaan. Maar dat komt allemaal door jouw vader en zijn verleden… […]
Het kwam toch nog onverwacht. Ik had na twintig jaar mijn werk met opgeheven hoofd verlaten. Vond op eigen kracht een nieuwe baan. En daar ging ik alsnog helemaal onderuit. Ik kwam in de GGZ-molen terecht, en bleek een matig ernstige depressie te hebben. Langzaam knapte ik op. Toen meldde de bedrijfsarts dat zij vond dat ik beter was. “Voor […]
Elk bijzonder moment legde ze vast: de eerste vakantie met zijn drietjes, de eerste keer naar het dierenpark, het eerste kusje aan het nieuwe broertje. Soms stonden zij er zelf ook op: als nieuwbakken, dodelijk vermoeide, maar oh, zo gelukkige ouders. Ze stuurde regelmatig kiekjes naar haar ouders door. En die bewaarden alle plaatjes. Onlangs zag ze de hele verzameling. […]
Hier en nu, dat is het motto. Je kunt niet anders. Je bent alleen maar hier en nu. Gister is voorbij, de toekomst ongewis. Je ademhaling brengt je steeds weer terug in het hier en nu. Ik moet toegeven dat deze mindfulness-wijsheid me geholpen heeft. Ik probeer piekermomenten te parkeren en door te gaan met ademen. Het is een hele […]
Haar angst voor apparaten begon toen ze voor haar nieuwe baan moest gaan werken met een computer. Alle andere taken pakte ze voortvarend op, maar om de computer bleef ze rondjes draaien. Natuurlijk raakte ze haar bestanden kwijt. Ze wilde weer terug naar de tijd van de ouderwetse typemachine. Vreemde apparaten bleven haar angst aanjagen, zoals de percolator en het […]
Het was zijn laatste nacht. En dus werd er niet geslapen. Allerlei verhalen uit zijn lange leven kwamen langs. Hij schudde mensen de hand. Hij hoorde kerstliederen zingen. En mijn moeder lag ineens weer naast hem in bed. Ik zag en hoorde niks, alles gebeurde in zijn hoofd. Elke keer vertelde ik het weer: “Weet je nog, pap, je bent […]
Haar collega komt opgetogen terug van een dansvakantie in Cuba. Mooie foto’s, leuke filmpjes, en vrolijke muziek. Ze gaat zeker nog eens, en het zal een kunst worden om weer alleen te kunnen gaan. Iedereen wil mee. Zij niet, ze moet er niet aan denken. Dansen, ze vindt er niks aan. Een hevig protest welt in haar op, als ze […]
Vol ongeloof stonden we plotsklaps in het ziekenhuis. Natuurlijk was mijn moeder inmiddels hoogbejaard, maar ze leek de laatste tijd extra fit en kwiek door het leven te gaan. Volop geinteresseerd in onze levens, in het nieuws van de dag en in alles wat er om haar heen gebeurde. In drie dagen was ze dood. Mijn vader, fysiek verder opgebrand […]
Morgen zitten we weer bij elkaar. We zullen plaats nemen aan de eettafel. De klok tikkend aan de muur. En dan zullen we erover gaan praten. Het huis moet leeg. We zullen de spullen gaan verdelen. Alles van waarde voor degene die er het hardst om moet huilen. De overige honderd-en-een dingen naar iemand die net een bedrijfje is gestart […]
Na de zoveelste fusie, wist ik het zeker. Ik kon het niet meer. Niet meer werken, niet meer presteren en niet meer ontspannen. Dat duurde ruim een jaar. Toen ging ik voorzichtig vrijwilligerswerk doen. Het bedrijf ging failliet, ondanks alle mooie dromen. Ik kwam terecht in het welzijnswerk, en kreeg weer een baan. Ik wist het zeker: ik ging het […]
