Lid sinds: 16 december 2012 (38 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Op mijn lagere school was het al helemaal duidelijk. Je zat in de zes plus-klas, bij de studiebolletjes. Of je hoorde bij zes min, dan waren je kaarten anders geschut. Dat waren de kinderen van de beruchte gezinnen uit de buurt. Zij waren de lompen. Kinderen van wie de moeders met krulspelden in, ochtendjas aan en op pantoffels naar school […]
Het eiland bood ons een bitterkoude aanblik. De wegen onbegaanbaar voor de bussen. Glibberend kwamen we bij ons huisje aan, dat lag ingesneeuwd in het duinlandschap. Op foto’s zie ik later hoe mijn vriendin staat te stralen op een duintop. Dik ingepakt, maar alsof ze zelf licht geeft. Ze voelde iets, voor ze het kon weten. Het leek ons wel […]
Het was de ontdekking in een vakantie ver weg. De gesprekken waren intenser, de sfeer relaxter en de vergezichten grootser. Natuurlijk het was de vrijheid, het klimaat en de wijn. Maar een onmisbaar onderdeel van de sfeer was toch ook het kampvuur waar we omheen geschaard zaten. Terug op mijn werk wilde ik dat gevoel niet kwijtraken: jaren heb ik […]
Nog steeds moet ik eraan wennen. De vriendjes van mijn zoon doen het allemaal, hoe vaak ze hier ook al geweest zijn. Allemaal komen ze langs de voorkant, en bellen keurig aan. In mijn jeugd was dat anders: goed volk kwam achterom. De verkopers en officiele mensen belden aan. Met de buren praatten we via onze achtertuinen. Kwamen ze een […]
Mannen, wat kon ik de pest aan ze hebben. Vooral om hoe ze politiek bedreven of vette bonussen incasseerden. Hoe ze met hun haantjesgedrag elkaar de loef afstaken. Wanneer ze in een oorlog ook nog even de vrouwen van de vijand verkrachtten. Of als voetbalhooligans de sfeer en een binnenstad vernielden. Jaren grijzer en wijzer zie ik dat het niet […]
Ik vervloek het. En toch is het best gemakkelijk. Tot aan mijn verjaardag hoef ik er niet aan te denken. Maar als het dan eind februari is geweest, gaat het snel. Gelukkig ben ik behoorlijk opgeruimd van aard. En zo is het elk jaar weer een fluitje van een cent. Mijn partner is anders. Die vergeet het gewoon een heel […]
Muizen, mijn tante Maike was er panisch voor. Door haar dacht ik vroeger dat alle oude vrouwen op een stoel konden springen, als ze zo’n minimonster ontwaarden. Gek genoeg rekende ik mijn moeder daar niet toe. Zij vond ze dan ook niet eng, hooguit vervelend. “Dan nemen we toch een poesje”, fleemden wij in koor. Maar dat vond ze ook […]
De eerste stap werd gezet door mijn huisarts. Niet dat ik daarom bij haar was, maar toch. Ik wist nu dus dat het door de verzekering vergoed zou worden. Die drempel was genomen. De afspraak met de therapeute zelf was snel gemaakt. Leuk mens, lekker doortastend type. Bleek een oud-wijkverpleegkundige te zijn. Tja, daar heb ik nu eenmaal een zwak […]
Het begint eigenlijk allemaal bij mijn dochter. Zij is de vaste oppas van de kinderen van H. Zo kwamen we wat meer met elkaar in contact. H. bleek ook te houden van schrijven, en wees me op de site. Ik ging meedoen, voor de lol. Niet voor de hartjes of de winst. Ik vond het commentaar wat irritant. Ik schrijf […]
Vanachter de receptie kon ik hen ongegeneerd afluisteren. Ze kwamen geregeld langs. Groepen ambtenaren of architecten. Een dagje uit, en dan kregen ze bij ons een lekkere lunch met een rondleiding. Mijn baas ging hen dan voor door het pand. Als oud-dominee hoorde ik overal zijn galmende stem: “Kijk, dit pand lééft, als we stil zijn horen we het ademen, […]
