Schrijver
lisette
Lid sinds: 16 december 2012 (38 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van lisette
Ik heb het schrijven herontdekt. Vroeger zei ik altijd dat schrijfster wilde worden, maar ik nam een omweg via de psychologie, het beleidswerk, het moederschap en het onderwijs. Ben nu 'sadder, but wiser', en geniet elke week van het schrijven van de 120 woords-columns! Ik ga op naar de 300e!
Geschreven stukjes
27 februari 2024 | 120w | 7 reacties
In de jaren dat ik thuis woonde, wist ik niet hoeveel werk er zat aan het onderhoud van de tuin. Alsof de dahlia’s en freesia’s vanzelf zo netjes in het gelid stonden. Ook de namen nam ik voor lief, nooit bedacht wie die ‘van Dalen’ van het lelietje was. Of waarom een oranje bloemetje een ‘Afrikaantje’ heette. Ik speelde gewoon […]
22 februari 2024 | 120w | 10 reacties
Jarenlang heb ik gewerkt bij het expertisecentrum huiselijk geweld. Eerder zeiden we dat het ging om de bestrijding van dit geweld. Maar toen onze subsidiegever verschoof van de afdeling Emancipatie naar Zorg werd die terminologie te activistisch gevonden. Maar een expertisecentrum bleven we. Er zijn tegenwoordig allerlei expertisecentra: voor de kinderopvang, voor euthanasie, voor adhd, voor warmte. Onlangs las ik […]
17 februari 2024 | 120w | 2 reacties
Het is beter voor me om op tijd te gaan slapen. Rust en regelmaat en zo. De laatste tijd kan ik dat advies steeds moeizamer opvolgen. Waar afdraaien van hoofd en ogen voorheen rond een uur of tien begon, draai ik me tegenwoordig warm voor Lubach’s show in de avond. Ik houd van de bondige beschouwingen over Den Haag, en […]
8 februari 2024 | 120w | 17 reacties
Zodra de blauwe wagens de straat in rijden, zijn we aan de beurt: er worden rioolwerkzaamheden uitgevoerd in de wijk. Dus moeten we het wc-deksel dichthouden, een emmer vol water erop. De stank van het riool komt in huis te hangen, én een gruwelijk chemische lucht. Er lopen veel mannen rond in oranje pakken. Eentje is helemaal ingepakt. Zijn gezicht […]
1 februari 2024 | 120w | 12 reacties
Ik ben tien jaar en ik mag voor het eerst mee met de fietstocht van mijn vader. Op de fiets naar familie in Dordrecht. Dat is wel 35 kilometer, maar Ik kan goed fietsen. We spreken af te pauzeren na de Moerdijkbrug, ruim over de helft. Mijn moeder en mijn jongste broertje, die mag nog lang niet mee, zwaaien ons […]
27 januari 2024 | 120w | 3 reacties
In de jaren tachtig verbeterde de hulp aan slachtoffers van huiselijk geweld. Eerst ging de aandacht naar vrouwen, die meestal slachtoffer worden. In latere jaren kwamen mannen in beeld. Omdat ook zij slachtoffer kunnen worden, en zeker ook om te leren snappen wat mannen tot daders kan maken. Het gaat om verschillen in biologische eigenschappen, zoals chromosomen, voortplantingsorganen en hormonen, […]
17 januari 2024 | 120w | 6 reacties
Natuurlijk zijn ze er niet blij mee dat één van de vier buiten de rechtsgekleurde lijntjes heeft getekend. Na een ouderwets spannende politieke avond spreken de overlopers zich uit vóór het voorstel om asielzoekers te spreiden over meer gemeenten. Intussen zijn de Grote Vier aan het praten over hoe ze Nederland willen regeren. Ze zijn nog niet zover dat ze […]
11 januari 2024 | 120w | 7 reacties
Elke week ontmoeten we elkaar tijdens ons sportuurtje. We spannen en ontspannen alle spieren die in ons lijf zitten. En tussendoor praten over waar we mee bezig zijn in ons leven. Ik hoor de jongsten klagen over hun chronisch slaaptekort. Ik bewonder hun energie: voordat de les begint, hebben ze al overal en nergens hun boodschappen gehaald, op jacht naar […]
5 januari 2024 | 120w | 7 reacties
Van mij mogen spullen niet zomaar worden weggegooid. Het resultaat is een overdaad aan kartonnen dozen. De schotten achter de zolder herbergen allerlei spullen waarvan niemand in ons gezin het bestaan nog weet. Maar blijf er af. Met pijn in het hart heb ik onlangs mijn racefiets van veertig jaar oud weggedaan. Ik troost met het idee dat de fietsenwinkel […]
28 december 2023 | 120w | 19 reacties
Een huilebalk ben ik altijd geweest. Een echte simmerd. Er is niet veel nodig om mij uit het lood te krijgen. Als puber wilde ik doorgaan met een heftige discussie, al vulde mijn keel zich met opborrelende tranen. Ook huilend wil ik serieus genomen worden. Ik maak nu eenmaal alles persoonlijk, ook het politieke. Er zijn gelukkig ook periodes geweest […]